Η ΕΠΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΕ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΠΟΙΝΗ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ (4) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 500 ΕΥΡΩ .
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΑΕ ΛΕΥΚΙΜΜΗΣ ΚΟΥΡΗ ΙΩΑΝΝΗ ΤΗΝ ΠΟΙΝΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΓΙΑ (15) ΜΕΡΕΣ
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΚΑΡΟΥΣΑΔΩΝ ΠΟΙΝΗ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ (2) ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 500 ΕΥΡΩ
( Η ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΧΡΙ 22/5/09 )
Το ποδόσφαιρο, όπως κάθε ανθρώπινη ενασχόληση, ανήκει σε εκείνες τις δραστηριότητες που «περιέχουν τη δυναμική τόσο για το καλό όσο και το κακό».
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ουσία, τελικά, είναι ποιος ελέγχει αυτήν την (κάθε) ανθρώπινη δραστηριότητα, πώς την κατευθύνει, πώς την αξιοποιεί, στην υπηρεσία ποιων συμφερόντων τη θέτει.
Υπ' αυτό το πρίσμα, το ποδόσφαιρο είναι περισσότερο το πρόσχημα παρά η αιτία της βίας. Είναι περισσότερο το τραγικό θύμα παρά ο θύτης και ο υπεύθυνος για τις τραγωδίες που έχουν σημειωθεί στα γήπεδα. Δηλαδή, τι; Το ποδόσφαιρο είναι μια «εκκλησία», στην οποία συχνάζουν «Άγιοι»; Δεν κυκλοφορούν αποβράσματα, εγκληματίες, «τσαμπουκαλεμένοι» νταήδες και κατακάθια; Φυσικά και κυκλοφορούν. Όπως ακριβώς, δηλαδή, κυκλοφορούν και στις εκκλησίες, και στα υπουργικά γραφεία, και στα διοικητικά συμβούλια των πολυεθνικών.
Οι πληγές που ανοίγουν στο σώμα του ποδοσφαίρου - παιχνιδιού, από τη μετατροπή του στα χέρια των αφεντάδων του σε ένα παρά φύσιν εμπόρευμα, είναι πολλές. Τέτοια πληγή είναι η βία στα γήπεδα. Μιλάμε, όμως, για τη βία που δεν προέρχεται από τη φύση του παιχνιδιού, αλλά για εκείνη την προκατασκευασμένη και κατευθυνόμενη βία που κυοφορείται και σχεδιάζεται στα γραφεία των ομίλων που ελέγχουν τις ΠΑΕ και ακριβώς αυτά τα συμφέροντα εξυπηρετεί.
Που υπηρετεί με άλλον τρόπο τη δίψα για σταθεροποίηση και διεύρυνση της ισχύος των κάθε λογής προέδρων ή του κάθε «υποκειμένου» (μπορεί να είναι κράτος, κυβέρνηση, τοπικός ή οικονομικός παράγοντας) που οικειοποιείται το ποδόσφαιρο για ίδιον όφελος.
Πίσω από τις άγριες συγκρούσεις των οπαδών και τα πρωτοσέλιδα εφημερίδων που τροφοδοτούν πολλαπλά αυτά τα φαινόμενα, βρίσκεται το ξέπλυμα των χρημάτων, το «ξέπλυμα» ιδεολογιών ή και κρατικών πολιτικών, και τελικά τα κέρδη των ηθικών αυτουργών (οικονομικά και πολιτικά), αφού τελικά αυτοί οι εξαγριωμένοι και αφιονισμένοι οπαδοί είναι μια ελεγχόμενη ασπίδα προστασίας και πολιορκητικός κριός για την προώθηση των συμφερόντων του κάθε προεδροπαράγοντα - διαχειριστή της συλλογικής ταυτότητας της ομάδας.
Αυτή η βία είναι δεμένη με χίλια άθραυστα νήματα με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με τους επιχειρηματικούς ομίλους και τα πολιτικά κέντρα που το διευθύνουν.
Πίσω από τους αφιονισμένους οπαδούς υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα που μετατρέπει την αγάπη για την ομάδα και την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο σε «συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα». Αυτή η διαπλοκή είναι που εξασφαλίζει τη μόνιμη ατιμωρησία των «ταραξιών» των γηπέδων, αυτή η διασύνδεση είναι που παρέχει ασυλία στους «γνωστούς - άγνωστους» που επί μια 25ετία επαγγελματικού ποδοσφαίρου, κατάντησε ανέκδοτο - την επομένη κάθε φορά που τα κάνουν «γης μαδιάμ» - να γίνεται λόγος για την «παραδειγματική τιμωρία» τους...
Θα πει κάποιος: Καλά, κι αν φύγουν αυτοί, οι σφετεριστές, οι λογής λογής «παράγοντες» από το ποδόσφαιρο, δε θα γίνουν ξανά συμπλοκές στα γήπεδα; Δε θα ξαναδούμε παίχτες να πλακώνονται ή φιλάθλους να τσακώνονται;
Προσοχή: Μιλάμε για διαφορετικό πράγμα. Ξύλο στο ποδόσφαιρο θα συνεχίσει να πέφτει, όπως έπεφτε στην αλάνα, εκεί που οι πιτσιρικάδες «δεν είχαν να χωρίσουν τίποτα» (πέρα από το παιχνίδι). Αλλά: άλλο αυτό κι άλλο να μετατρέπεται το ποδόσφαιρο σε ...«εξάσφαιρο» στα χέρια των καουμπόηδων που το διοικούν. Αλλο να υποδύεσαι τον τιμωρό των «καθαρμάτων», των «εγκληματιών», των «ταραξιών» και τον φορέα της «κάθαρσης» των γηπέδων, κάνοντας το ποδόσφαιρο όχημα διάχυσης της «ιδεολογίας της καταστολής», να καμώνεσαι την αποστείρωση σαν γιατρειά, λες και η αποστείρωση των γηπέδων από τα «μικρόβια» δε θα μεταφέρει τα «μικρόβια» λίγο πιο δίπλα από τα γήπεδα, κι άλλο να αντιλαμβάνεσαι το ποδόσφαιρο ως χώρο που πρέπει να αναπτύσσεται στο πλαίσιο μιας άλλης κοινωνικής αντίληψης, μιας άλλης πολιτικής συμπεριφοράς, ενός αθλητισμού με άλλο περιεχόμενο, μια άλλης παιδείας, δηλαδή με όρους πρόληψης.Οι κυβερνήσεις, που με κροκοδείλια δάκρυα θρηνούν για τα φαινόμενα αυτά, που αμαυρώνουν - όπως λένε - την εικόνα του ποδοσφαίρου, δεν κρύβουν ότι ένα πράγμα τους απασχολεί πραγματικά και αυτό δεν είναι η σωματική ακεραιότητα των φιλάθλων, ούτε η «φήμη» του ποδοσφαίρου. Εκείνο που τους νοιάζει (όταν τους νοιάζει) είναι ότι η βία συνιστά, όπως υποστήριζε ο προηγούμενος υπουργός Πολιτισμού (και Αθλητισμού), ένα «αντιοικονομικό φαινόμενο» (!) το οποίο μειώνει τα μεγέθη της ποδοσφαιρικής αγοράς. Αντιμετωπίζουν τον φίλαθλο μόνο ως πελάτη που αν δικαιούται προστασία είναι μόνο και μόνο για να μην πάψει να καταναλώνει το προϊόν τους. Ετσι οι κυβερνήσεις παίρνουν μέτρα για να προστατέψουν όχι το παιχνίδι, αλλά την «αγορά» του: Νομοθετούν διατάξεις για την αντιμετώπιση του χουλιγκανισμού στα γήπεδα, που είτε δεν εφαρμόζονται ποτέ, είτε η εφαρμογή τους εγγυάται τη μεταφορά του ακριβώς έξω από αυτά.
Τελικά: Δεν είναι το ποδόσφαιρο που θα «διορθώσει» την κοινωνία, αλλά αυτό που θα διορθωθεί (αν διορθωθεί) από αυτήν.
Η κοινωνία προηγείται, το ποδόσφαιρο ακολουθεί. Και πάντα θα είναι ο χώρος όχι της παραγωγής αλλά της υποδοχής των «καρπών» της μιας ή της άλλης πολιτικής
Αν και τα βρετανικά γήπεδα, που πριν από 20-30 χρόνια ήταν απρόσιτα στους φιλήσυχους πολίτες, είναι εδώ και χρόνια εντελώς αποστειρωμένα, τότε είναι φανερό πως ποδόσφαιρο, γήπεδο και βία δεν είναι τριάδα ομοούσια και αδιαίρετη. Πως η αποβολή της οργανωμένης βίας από τον κόσμο του ποδοσφαίρου είναι εφικτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό, βέβαια, δεν θα κάνει λιγότερο βίαιες τις κοινωνίες στις οποίες ζούμε. Όπως δεν έκανε λιγότερο βίαιη την αγγλική κοινωνία η αποβολή των χουλιγκάνων από τα γήπεδά της. Δεν μείωσε τον συνολικό «όγκο» βίας που εκλύεται κάθε μέρα στην κοινωνική της ζωή - στα σπίτια, στα σχολεία ή στους δρόμους των πόλεων. Κάθε άλλο. Έπαψε όμως το ποδόσφαιρο να είναι το προνομιακό θέατρο του βίαιου δράματος και το γήπεδο να αποτελεί τόπο εύκολης στρατολόγησης νέων στη θρησκεία του μίσους για τον «εχθρό»."
pali emeis tin plirosame me 4 agonistikes kai ta mounia mono me duo...ti na poume mipos einai i pikra pou tous skisame to kolo? den ksero pragmatika....opoios kserei as mou apantisei...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα ζευγάρι South Devils, η κοπέλα μένει έγκυος. Το μαθαίνει η ασφάλεια και γίνεται πανικός. Όλοι φοβούνται ότι θα πολλαπλασιαστούν οι South Devils και θα καταλύσουν το κράτος! Έτσι αρχίζουν οι συσκέψεις σε υπουργεία Δημοσίας Τάξεως, Αμύνης, Εσωτερικών κλπ για να αντιμετωπιστεί το μέγα πρόβλημα. Σε μια από τις συσκέψεις σηκώνεται ο αρχηγός της ΕΛΑΣ και λέει με στόμφο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κύριοι, βρήκα τη λύση! Αφού οι πληροφορίες μας λένε ότι η κοπέλα θα κάνει δίδυμα, την ώρα που θα γεννάει θα παρατάξουμε μέσα στο δωμάτιο μια διμοιρία ΜΑΤ. Όταν βγάλει το κεφάλι του το πρώτο, ο επικεφαλής θα του ρίξει μια δυνατή με το κλομπ. Το ίδιο θα γίνει και με το δεύτερο. Έτσι λοιπόν, θα πάθουν εκ γενετής αμνησία και αποκλείεται όταν μεγαλώσουν να γίνουν αναρχικοί και να μας βαράνε στα γήπεδα."
"Μπράβο κύριε ταξίαρχε" του λέει ο Υπουργός. Τέτοια κεφάλια χρειάζεται η ΕΛΑΣ! Aντε και στρατηγός.
Μετά από μερικούς μήνες έπιασαν την κοπέλα οι πόνοι. Την τρέχουν στο μαιευτήριο με συνοδεία περιπολικών. Μόλις φτάνουν, τη βάζουν στο κρεβάτι ενώ η διμοιρία είναι ήδη μέσα με πλήρη εξάρτηση. Μετά από λίγο σπάνε τα νερά, η κοπέλα αρχίζει να σπρώχνει φωνάζοντας και σε ένα λεπτό το πρώτο μωρό έχει βγάλει το κεφαλάκι του. Αμέσως ο αρχιματατζής του σβουρίζει μια δυνατή με το κλομπ στο κεφάλι. Το μωρό μένει ακίνητο για μισό λεπτό, μετά συνέρχεται, τινάζει το κεφάλι του, γυρίζει πίσω και φωνάζει:
"Φάνη, Φάνη μη βγεις ρε!! Μας κάνουν ντου οι μπάτσοι!!"
Σε αντίθεση με όσοι νομίζουν αρκετοί, η πλειοψηφία των φίλων της ΑΕΛ (και όχι μόνο) δεν τρώει κουτόχορτο!
ΑπάντησηΔιαγραφή