Ανώνυμος είπε...

H AEΛ μπορεί να αγωνιστεί ακόμα καλύτερα , μπορεί να παίξει στα ίσια οποιονδήποτε αντίπαλο αρκεί να παρουσιάζεται αντάξια της ιστορίας της και κυρίως των δυνατοτήτων της , ακόμα και με ομάδες που παίζουν ταμπούρι 90 λεπτά και κάνουν «ασκήσεις κατάδυσης» σε κάθε ευκαιρία.

Το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε έδωσε τη δυνατότητα να κάνουμε καταρχήν ένα μίνι απολογισμό της μέχρι τώρα πορείας της ομάδας στο πρωτάθλημα. Ξεκινώντας από τους παίκτες , τον προπονητή , τη διοίκηση, ακόμα και εμάς. Δίνει την δυνατότητα να κάνουμε όλοι μας την αυτοκριτική μας ώστε να μπορέσουμε να βελτιωθούμε στην συνέχεια.

Ευτυχώς ή δυστυχώς ποτέ οι «εν θερμώ» αποφάσεις δεν οδήγησαν σε κάτι θετικό. Η ψυχραιμία , η λογική και το καθαρό μυαλό συνήθως σε οδηγούν σε ποιο ασφαλή και σωστά συμπεράσματα . Το θέμα είναι να μπορείς να διαχειριστείς σωστά αυτό που σου παρουσιάζεται και μην «μπλέκεις» σε διλήμματα των προσωρινών ή εφήμερων αλλαγών που μπορεί και πουθενά να μην σε οδηγήσει , αντιθέτως να σε βλάψει κιόλας.

Είναι εμφανές ότι η ομάδα μας , «ψάχνεται». «Ψάχνεται» είτε από τις απώλειες βαθμών , είτε από τις απώλειες παικτών είτε από την κακή της τύχη. Είναι εμφανές ότι θέλει να αγωνίζεται πιο επιθετικά από πέρσι , αυτό όμως άλλοτε το πετυχαίνει , άλλοτε όχι..

Γιατί στην ουσία το ποδόσφαιρο στηρίζεται στην λεπτομέρεια. Δοκάρι και γκολ , ήρωας , δοκάρι και άουτ , άχρηστος…Δίκαιο ή άδικο αυτό είναι το ποδόσφαιρο.

Από εδώ και πέρα υπάρχουν ημέρες «σκληρής δουλειάς», με τις επιστροφές ΟΛΩΝ των παικτών που έλειπαν , ώστε να κάνουν την ΑΕΛ έτσι όπως θέλουμε όλοι μας να την βλέπουμε, μαχητική , ανταγωνιστική , θαρραλέα και δυνατή...

Να μπαίνει στην «μάχη» και από εκεί και πέρα , ότι βγει..!.!!!